na przyjęciach — stwierdziła Tempera stanowczo. — W domu powinnaś być na diecie... Poza tym, tak jest oszczędniej. 15 Lady Rothley nie odpowiedziała. Łapczywie jadła swoje jajko myśląc tylko o tym, że za chwilę posmaruje dwa przydzielone jej przez Temperę tosty grubą warstwą masła i kilkoma łyżeczkami dżemu pomarańczowego. Jedzenie sprawiało jej ogromną przyjemność. Z drugiej strony, pragnęła zachować szczupłą talię, gdyż zdawała sobie sprawę, że to głównie dzięki niej jest atrakcyjna dla mężczyzn. Jednak było trudno, i to bardzo trudno dbać o sylwetkę, kiedy wszystko tak wspaniale smakowało, a potrawy podawane na przyjęciach były takie wykwintne! W czasach edwardiańskich bowiem żadna pani domu nie mogła pozwolić, by inna gospodyni prześcignęła ją w gościnności. Upłynęło kilka minut, zanim Tempera wróciła z gabinetu ojca, gdzie znajdował się podręczny księgozbiór. Większość książek dotyczyła sztuki, lecz był tam też i bedeker http://www.pogotowie-weterynaryjne.pl Matthew zrobił krok w stronę salonu, ale nagle przystanął. - Przepraszam cię za tę historię z pieniędzmi. Później ci oddam. - Próbował zebrać myśli. - Albo jutro. Nie wiem, ile mam w domu, przepraszam. - Proszę cię - żachnęła się Izabela. - Dajmy teraz spokój pieniądzom. - Mimo wszystko... - Zobaczył ból na jej twarzy i urwał. - Dziękuję. Także za to, że mnie zawiadomiłaś. 136 Wiedział, że wszystko to są uniki. W końcu musi jednak wejść do tego pokoju, chociaż ma nogi jak dwie kłody i w ogóle cały jest odrętwiały. Siedziały razem na sofie, ciasno przytulone. Imogen ukryła twarz na
- Oczywiście - zgodził się natychmiast, szczęśliwy, że pragną tego samego, że się zgadzają w tak zasadniczej sprawie. - Ale wolałbym nie odkładać tego na dalszy termin. - Bo jestem stara, tak? - domyśliła się Karolina. - Wręcz starożytna. - I widząc zmarszczkę na jej czole, dodał: - Jeśli nic z tego nie wyjdzie, to nie masz się czym przejmować. Sprawdź - Pomogę ci, jeśli chcesz - ofiarowała się Flic. - To kwestia odrobiny wprawy. - Tata miał wprawę - zauważyła Imogen. - Może więc zostawię to ekspertom - uśmiechnął się Matthew. - Świetny pomysł. - Przypuszczałabym - odezwała się Sylwia cicho, lecz dobitnie - że jeśli ktoś projektuje całe budynki, to przy odrobinie dobrej woli potrafi też podpalić parę kawałków drewna. Z tego, co Sylwia mogła powiedzieć po tak krótkiej znajomości, nowy zięć raczej przypadł jej do gustu. Współczuła mu jednak, gdyż zdawała sobie sprawę, że bez względu na to, jak bardzo kochali się z Karoliną, proces adaptacji do życia pod jednym dachem z trójką nieufnych dziewcząt będzie najeżony trudnościami.