w miejscu, opierając się o szafkę kuchenną i starając się wyglądać naturalnie. Julia była trzy lata starsza od Milli i dwa lata młodsza od Rossa. Wyłamywała się ze stereotypu środkowego dziecka, zagubionego i niepewnego: Julia zawsze umiała walczyć o swoje i skierować uwagę właśnie na siebie. Stanęła w drzwiach do kuchni. Wyglądała na spokojną i zdecydowaną, jak zwykle. To ona zawsze była tą ładną w rodzinie, to ona odziedziczyła łagodne rysy matki. Jej gęste włosy, tego samego koloru co u Milli, falowały fantazyjnie i delikatnie - podczas gdy młodsza siostra mogła pochwalić się zaledwie szopą banalnych loczków. Milla, kiedy tylko miała czas, robiła sobie trwałą po to, aby choć trochę rozprostować włosy, aby uczynić je łatwiejszymi do układania. Cóż, Julia nigdy nie musiała robić sobie trwałej w żadnym celu. Obie były podobnej budowy ciała i zbliżonego wzrostu, około stu siedemdziesięciu centymetrów. Na pierwszy rzut oka można było rozpoznać w nich siostry mimo ostrzejszych, surowszych rysów twarzy Milli. A jednak różniły się w innych sprawach. Milla poruszała się z miękką, leniwą gracją, co współgrało z jej upodobaniem do bardzo kobiecych strojów uszytych z dobrego materiału. Julia z kolei http://www.maszynydobudowydrog.com.pl/media/ an43 416 drzwi. Musiał czekać tuż obok, bo kiedy tylko Milla zabrała się do mycia rąk, wszedł znowu do środka. - Podgrzeję trochę zupy - powiedział i pociągnął Millę z powrotem do kuchni. Siedziała przy stole, rozglądając się apatycznie, podczas gdy Diaz myszkował po szafkach. Po chwili znalazł to, czego szukał. - Gdzie jesteśmy? - zapytała Milla słabym głosem. - Outer Banks. Przez moment nie wiedziała, gdzie to jest. Jej brew zadrżała lekko, zaznaczając pracę zmęczonego umysłu usiłującego cokolwiek
się. - Więc zaczekajmy z resztą pytań do powrotu, dobrze? Teraz wolałbym słyszeć, co dzieje się dookoła. - Niech ci będzie. Ale tylko dlatego! Wróciła na poprzednią pozycję, za plecami mężczyzny Szli w milczeniu, tylko ich kroki zakłócały ciszę górskiego lasu. Zresztą Sprawdź - Żyję - wychrypiała w odpowiedzi na pytanie Milli. - Ale jestem cholernie słaba i nie czuję się zbyt dobrze. Rozmawiałam z Debrą, ciągle rzyga jak kot. - Jak dzisiejsze sprawy? an43 365 - Joann ciągle szuka. Nie wygląda to obiecująco dla dzieciaka, mija już czwarty dzień. Brian powinien wrócić koło szóstej. - Jak mu poszło? - Źle. Milla westchnęła, nie miała ochoty pytać o szczegóły. - Jadę dziś po południu do Roswell, zanocuję tam. Mam nowy