- Robisz z siebie przedstawienie - syknęła. Sophie wytrzeszczyła na nią oczy. - Ja się tylko śmiałam. - Obejrzała się na ojca, szukając u niego wsparcia. - Tatuś mnie rozśmieszał, co w tym złego? Lizzie czuła na sobie wzrok Christophera, ale nie mogła się zmusić, by na niego spojrzeć. Teraz nie miała już wyjścia, musiała brnąć dalej. - To taki przyjemny hotel - tłumaczyła, nienawidząc siebie - a ty przeszkadzałaś ludziom... - Wcale nie! - Oczy Sophie napełniły się łzami. - Dlaczego jesteś taka wstrętna? Nie czekając na odpowiedź Lizzie, dziewczynka zgarnęła sukienkę i torbę plażową, wsunęła nogi w sandałki i uciekła. - No ładnie - odezwał się spokojny głos Christophera. Tym razem na niego spojrzała. Trzymał w ręku okulary słoneczne, a w oczach miał bynajmniej nie spokój, http://www.eogrzewaniepodlogowe.biz.pl ją z miasta do przytulnej restauracji przy bocznej ulicy w West Hampstead, prowadzonej przez dwóch gościnnych panów, wyraźnie starych znajomych prawnika. - W ogóle nie musisz nic mówić, chyba że sama zechcesz - powiedział Allbeury po złożeniu zamówienia. - A ja mogę albo gadać bez końca, albo także milczeć, jak wolisz. - Nie mam nic przeciwko temu, żeby dla odmiany trochę posłuchać. - Pewien adwokat sądowy mówił mi, jak bardzo męczące są publiczne występy.
ale równie dobrze mogłaby umrzeć, skutki byłyby takie same. Podobieństwa, niestety, na tym się nie kończyły. Matka Maggie prowadziła jeszcze bardziej lekkomyślne życie jak Star. Miała piętnaście lat, żyła na ulicy, była w ciąży z Maggie i zaczynała eksperymentować z narkotykami. Sprawdź i leków robiło mu się niedobrze. Na Maggie zapachy nie robiły widać żadnego wrażenia, bo siedziała sobie spokojnie obok i przekonywała Laurę, że nie ma czego się bać, bo doktor i pielęgniarki to bardzo mili ludzie. - Jasne - mruknął Ash pod nosem. - Spróbuj powiedzieć jej to samo po pierwszym zastrzyku. Drzwi od gabinetu otworzyły się i w progu pojawił się doktor. - Laura Cantrell? Maggie wstała pospiesznie. - Jesteśmy. Rusz się, Ash. Nasza kolej - szepnęła do Asha, ale najwyraźniej nie dość cicho.