czarnej skórzanej torebki od Marksa i Spencera (którą morderca wrzucił do pojemnika na śmieci przy Franklin Road, ponad kilometr od posesji), ale Lynne wciąż miała na sobie czerwony sweter firmy Next i niebieskie dżinsy z naszywką z syjamskim kotem na tylnej kieszeni. Zarówno to ubranie, jak zapis stanu uzębienia mogły znacznie usprawnić działanie policji. Ale oczywiście nie rodziny Bolsover. Patolog mógłby potem potwierdzić, że dwudziestodzie-więcioletnia żona Johna Bolsovera, matka sześcioletniej Kylie i czteroletniego Aleksa, zmarła wskutek rozległego wylewu krwi do mózgu, który nastąpił po roztrzaskaniu czaszki trzema uderzeniami. Dochodzenie wszczęte przez Terenową Specjalną Brygadę Śledczą Policji Miejskiej i okręgu północno-zachodniego* (AMIT NW) ruszyłoby wówczas pełną parą i szybko zostałoby zakończone. Detektywi s AMIT NW wkrótce by się dowiedzieli, że lekarka Lynne, doktor Deirdre Miller, rozpoznała u http://www.dobra-medycyna.info.pl/media/ - A jak on działa? - Nie wiem, te wilki albo wdychały go razem z powietrzem albo po prostu zaczął przeżerać się przez skórę. W praktycznego magii żuczkojad wykorzystuje się jako składnik zatrutych przynęt, tak żeby dotarł do wnętrza. Nie bój się, dla ciebie jest nieszkodliwy. - Poczekaj, sprawdzałaś już mnie tak? - Oburzyła się Orsana. - Kilka razy. I ciebie, i Rolara, nawet po krótkotrwałych wyprawach w krzaczki. Liż, przeklinać będziesz potem. Nie chcę wysłuchać kupy wymówek, które okażą się od łożniaka. Dziewczyna z wyrzutem przekrzywiła się na mnie, zmrużyła oczy i jak skazaniec liznęła dłoń. Po delektowała się, połknęła i liznęła znowu, już z przyjemnością: - Słodki. Jak mąka z cukrem. A to prawda, że jest pożyteczny dla zdrowia? - Tumanie. – powiedziałam zmęczona, przysiadając się na najbliższym łóżku i chowając twarz w dłoniach. - Się ledwie na nogach trzymam, a ona jeszcze przebiera - szkodliwy, pożyteczny... Przyjaciółka przestała przeklinać i ulokowała się obok. Pchnęła mnie leciutko ramieniem: - Co się stało? Ona nie chcę ci pomóc? - Przeciwnie. Nawet wyraziła życzenie być obecną, by wszystko przeszło jak trzeba. -- przekrzywiłam się na świecę i ta zgasła. Ćmy trysnęły we wszystkie strony, zaczynając lot, i dalej szeptałyśmy między sobą w miejscu niewidocznym z ulicy. - Doskonale! - Wątpię. Zbyt lekko poszło, czuję jakiś podstęp. - W Arlissie nie jesteśmy potrzebni, to prawda. - Orsana mocna poskrobała ślad po ukąszeniu komara na nadgarstku. -- Nie nazwali nas niewolnikami, lecz gośćmi na pewno nie jesteśmy. Szybciej, cennymi zakładnikami w obozie wojennym, przy czym z kim oni wojują jest dla nas niezrozumiałe, chyba po prostu komuś podpadliśmy. - Słusznie. Co więcej, - zamierzają nas cały czas pilnować, i wiem nawet jak, lecz nic nie mogę zrobić. Boję się, że pozostaje nam tylko obserwować rozwój zdarzeń...
słońcem, ale także przed tym przenikliwym, prześwietlającym na wylot spojrzeniem Nika. Wyciągnęła ręce po Danny'ego. - Pojadę z tobą - powtórzył Nik, sadzając, chłopczyka na kolanach Carrie. - Jak tylko Danny zaśnie, zostawimy go pod opieką Irene. Sprawdź z naciskiem, po czym wstał i ruszył do wyjścia. - Czekam na ciebie w samochodzie - rzucił jeszcze w stronę Maggie i trzasnął drzwiami. - Tylko się nie wściekaj - uprzedziła Dixie. - Ja go tylko sprawdzałam. - Litości -jęknęła Maggie. - Nie wygląda, żeby zmienił zdanie. Maggie poderwała głowę. 128 - Na jaki temat? - Na temat dziecka. Nie rezygnuje z odszukania krewnych Star, z czego wnoszę, że nadal chce się pozbyć Laury.