życie, małżeństwo, dzieci. Powiedziałam, że dla mnie to pułapka, której za wszelką cenę chcę uniknąć. Mówiłam ci o moich marzeniach, o pragnieniu wyrwania się z małego miasteczka, o chęci poznania świata. Czułam, że jeśli zostanę w domu, uschnę z tęsknoty i żalu, zmarnuję życie. Popatrzyła na swoje dłonie złożone na kolanach. Dopiero teraz spostrzegła, że z całej siły zaciska palce. Siedziała na brzeżku kanapy, sztywna i wyprostowana jak struna. - Opowiadałam ci, co myślałam, widząc moje koleżanki wychodzące za mąż, jedna po drugiej. Potem pojawiały się dzieci, przybywało kolejnych obowiązków. Ich życie wydawało mi się monotonne i nudne. Za nic nie chciałam pójść tą samą drogą. Jednak... - Zmarszczyła brwi. - Jednak te kilka tygodni z dziećmi i z tobą wiele mnie nauczyło. Inaczej patrzę na wiele spraw, na życie... Będąc z http://www.chorobynerek.com.pl Chłopiec przez chwilę siedział zamyślony, a potem zerwał się i pochwycił wędkę. – Komary mnie gryzą – poskarżył się i to był koniec rozmowy. J.T. skręcił na stromą ścieżkę. Sebastian czuł się zupełnie wyczerpany, ale myślał o chłopcu z uznaniem. Gdyby z nim kiedyś ktoś próbował rozmawiać w taki sposób, jak on rozmawiał z J.T., dwunastoletni Sebastian w ogóle nie zrozumiałby, o co chodzi. Gdy Lucy i Madison wróciły, żaden z nich nie wspomniał o tej rozmowie. – Jeśli będziesz miała wybór: przejechać szopa albo stracić kontrolę nad samochodem – mówiła Lucy, wysiadając z auta – to masz przejechać szopa.
poruszyło ją. Jej oczy błysnęły. Najpierw pojawiło się w nich zaskoczenie, a potem coś więcej. Jest nim zainteresowana. Nie ma wątpliwości. Chciał się uśmiechnąć, ale nie zrobił tego. Nie mógł. Był zbyt poruszony tym, co działo Sprawdź butelki piwa. Podała mu jedną i usiadła w fotelu obok, krzyżując nogi w kostkach. Miała bardzo zgrabne nogi: opalone, szczupłe i mocne. – Ładnie pachnie – uśmiechnęła się. – Węgiel i sos barbecue. Mógłbym położyć na tym grillu liście łopianu i pachniałyby tak samo ładnie. – Chyba nie dałabym się skusić na liście łopianu. Nie miałam nawet tyle odwagi, żeby spróbować sałatki z mleczy. Mówiono mi, że twoja babcia bardzo ją lubiła. Sebastian przypomniał sobie, jak Daisy pokazywała mu delikatne listki i uczyła je zrywać w specjalny sposób, by się nie pogniotły. – Lubiła – potwierdził.