31/86 Swiderski coraz dostojniej celebruje kolejne rozdania. Układa karty na stole jak ciało Chrystusa na językach graczy. Kiedy zamierają w oczekiwaniu, łączy ich więź niemal mistyczna. A wraz z pagórkami franciszków rośnie nadzieja na rozkosz, którą mogą osiągnąć tu, teraz, natychmiast. I przesłania im rozum. Zamiast wycofać się w porę, napchać kieszenie i uciekać z wygraną, padają po kolei, bez jednego sue, mniemani agenci i zaściankowi dandysi. Złoto, srebro i papierowe weksle spływają do banku. – Et tu, Brute? Żeby cię jasna franca! – Po szóstej z kolei przegranej także Rozumowski zrywa się od stołu. – Com ci zrobił, stary durniu, żeś mnie złupił do kości?! Swiderski nawet nie patrzy na hrabiego. Karty z jego rąk wciąż uparcie spadają na aksamit. Każda kolejna to nowa kropla potu http://www.budujemy.info.pl zrobił krok do tyłu, skłonił się żartobliwie. – Szanuję pani wierność narzeczonemu i więcej nie ośmielę się wystawiać jej na próbę. Teraz dopiero Polina Andriejewna go pocałowała, ale nie w usta – w policzek. Chlipnęła: – Dziękuję, dziękuję... Za... za zmiłowanie. Mikołaj Wsiewołodowicz westchnął z żalem. – Tak, to z mojej strony wielka ofiara, ponieważ miła pani jest niezwykle pociągająca, zwłaszcza z tym siniakiem. – Uśmiechnął się, zauważywszy, że dama pospiesznie odwróciła głowę w bok i spojrzała na niego z ukosa. – Jednakże w podzięce za moją bohaterską powściągliwość proszę mi przynajmniej powiedzieć, kto jest tym szczęśliwcem. Komu dochowuje pani takiej niezachwianej wierności, nie bacząc na ustronność miejsca, uczucie szczerej wdzięczności, o którym pani wspominała, i... proszę wybaczyć... swoje doświadczenie – przecież nie jest pani panną? Choć powiedział to lekkim tonem, czuło się, że miłość własna pięknego blondyna została
– Przywiąż mi kamienie do nóg i utop w rzece. – To nie jest śmieszne. – Shep, jeśli zależy ci na prawdzie, pomóż mi trochę. Pozwól przynajmniej Quincy’emu przesłuchać Becky. – Nasz prawnik nigdy się na to nie zgodzi. – Trudno. Sprawdź – Doskonale. Ale Danny prawdopodobnie cierpi na powstrząsowe zaburzenia emocjonalne i przejdzie przez ich różne etapy. Jednego dnia może mówić o zbrodni całkiem obojętnie, a nazajutrz załamie się i będzie płakał. Prawdopodobnie nie zechce wymieniać imion ofiar. Takie zachowania mogą być w najróżniejszy sposób interpretowane przez ludzi mających jak najlepsze intencje. A wcale nie oznaczają, że Danny jest winny. Świadczą tylko o tym, że przeżył wstrząs – jako sprawca lub świadek – i teraz jego umysł próbuje sobie z tym poradzić. Tę prawdę można jednak łatwo przegapić. Rainie Westchnęła. – Nie wiem – powiedziała. – Może za bardzo to wszystko komplikujemy. Z jednej strony niektóre fakty związane ze strzelaniną nie mają sensu. Ale z drugiej, która strzelanina w ogóle ma sens? I kto inny mógł to zrobić? Wszyscy obecni tego dnia uczniowie byli w swoich klasach, gdy padły strzały. Alibi nie mają tylko Danny i Becky, a żadnego z nich nie widzę w roli mordercy. Może po prostu trudno mi uwierzyć, że sprawcą jest dziecko, więc koncentruję